کشفی تازه در زمستان گاه قلعه الموت - وبلاگ ملیسا

به گزارش وبلاگ ملیسا، باستان شناسان در جریان حدس قلعه لمبسر الموت که در متون تاریخی به کلید قلاع گیلان ملقب است، کاشی های تک رنگی را کشف کردند که قدمت آن ها به قرون میانی اسلامی می رسد.

به گزارش ایسنا، دژ کهن و مشهور لمبسر با ارتفاع 1225 متر از سطح دریا، در سه کیلومتری شمال شرق شهر رازمیان مرکز بخش الموت غربی و در غرب دره عمیق رودخانه نینه رود (از شاخابه های شاهرود)، قرارگرفته است. قلعه لمبسر را نایب الحکومه و یا زمستان گاه قلعه الموت می خوانند که با بیش از شش هکتار وسعت، بزرگترین دژ منطقه الموت به شمار می آید.

مسیر دسترسی به این قلعه به وسیله دو دروازه است که به ترتیب دروازه شمال شرقی با ارتفاع و شیب بسیار تندی قلعه را از هر تعرضی مصون می نماید و دروازه جنوب غربی، همراه با اتاق نگهبانی و توقفگاهی به صورت چرخشی است.

کامبیز کبیری ـ سرپرست هیأت باستان شناسی قلعه لمبسر ـ با ارائه این اطلاعات، در توضیحات تکمیلی درباره قدمت و تاریخچه این قلعه گفت: در دوره اسلامی و در زمان حکومت حسن صباح، ساکنان قلعه لمبسر دو قوم رشاموج و لامسالار بودند که پیشوای اسماعیلیان جمعی از فداییان را به همراه کیا بزرگ امید رودباری در سال 489 هجری قمری برای تسخیر آن فرستاد. کیا بزرگ 20 سال در قلعه لمبسر ساکن بود و پس از درگذشت حسن صباح، جانشین و فرمانروای قلعه الموت شد.

این باستان شناس ادامه داد: در طی 170 سال فرمانروایی اسماعیلیان در الموت، قلعه لمبسر که در متون تاریخی به کلید قلاع گیلان نیز ملقب است، جایگاه بسیار مهمی در منطقه البرز مرکزی داشت تا جایی که پس از سقوط قلعه الموت و فتح آن به وسیله هلاکوخان، یک ونیم سالی را در برابر محاصره و یورش مغولان پایداری کرد و عاقبت با شیوع بیماری در میان ساکنان قلعه به سال 655 هجری قمری قلعه به تصرف تاتارها عایدی.

سرپرست هیأت باستان شناسی قلعه لمبسر اظهارکرد: این قلعه برای نخستین بار در سال 1388 خورشیدی به وسیله حمیده چوبک، مدیر پایگاه الموت، کاوش باستان شناختی شد که از نتایج آن می توان به شناسایی بنایی به صورت ردیفی از اتاق های مستطیلی با کاربری انبار و سربازخانه و مقادیری از آثار منقول فرهنگی از دوره اسماعیلیان تا عصر سادات مرعشی و اوایل دوره صفوی اشاره نمود.

کبیری درباره برج های دفاعی که از دیگر عناصر معماری لمبسر هستند، گفت: برج های مدور این قلعه با این که روی در خرابی دارند، اما کماکان تسلط و فزونی خود را به دره های اطراف، جلگه جنوبی و زمین شیبدار قلعه حفظ نموده اند.

او هدف از کاوش های این فصل از قلعه لمبسر در ترانشه E31 را شناسایی و خواناسازی برج آسیب دیده غربی برای مطالعه ساختاری (کالبدی)، استحکام بخشی شالوده و به کارگیری دوباره سنگ های فرو غلتیده در بازسازی بخش های تخریب شده آن خاطرنشان کرد.

این باستان شناس بعلاوه گفت: از دیگر نتایج این فصل کاوش می توان به شناسایی یک دیوار خشتی با شالوده سنگی در پشت برج مدور، همراه با کشف مقادیری سفال و کاشی از نوع سفال اسگرافیاتو و کاشی های تک رنگ (فیروزه، آبی روشن، سفید و سیاه) مربوط به قرون میانی اسلامی، اشاره نمود.