انگار بمبی روی زندگی ام افتاد - وبلاگ ملیسا

به گزارش وبلاگ ملیسا به نقل از گاردین، ارنو در جشنواره چارلستون گفت: از زمانی که برنده نوبل ادبیات شدم، نمی توانم بنویسم و عمل نوشتن همواره آینده من بوده است.

او افزود: اینکه نتوانم مشتاقانه منتظر نوشتن باشم، واقعا برای من دردناک است. البته این جایزه، یک قدردانی بزرگ و به رسمیت شناختن کار من است، من که چهل سال است می نویسم.

ارنو اضافه نمود: آنچه مرا تحت تأثیر قرار می دهد خود جایزه نیست، بلکه صحبت های مردم است. آنها می گویند وقتی کار من را می خوانند، خودشان را می بینند. این باعث می گردد احساس کنم که جایزه فقط متعلق به من نیست، بلکه متعلق به همه ماست و این مسئله برای من مهم است.

ارنو، نویسنده 82 ساله حدود 20 کتاب که داستان و خاطره نگاری را در هم می آمیزد، گفت که زمانی که در 20 سالگی نوشتن را آغاز کرد، اعتماد به نفس نداشت. وقتی نویسنده جوانی بودم، تصور نمی کردم نویسنده خوبی باشم... پر از تردید و پرسش بودم.

ارنو در پاسخ به این که آیا نوشتن، کاری عاشقانه برای دیگران است، گفت: نوشتن ذاتا مبهم است. شما می توانید از نوشتن برای اخته کردن و کشتن بهره ببرید، در عین حال راهی برای نجات دادن است. ادبیات همواره ظرفیت عمل اخلاقی دارد.

ارنو با بیان اینکه ترجیح می دهم بمیرم تا اینکه کاری را به انتها نرسانم، افزود: معمولا روی چند نوشته به طور همزمان کار می کنم و ناگهان یکی من را بلندتر از بقیه صدا می زند.

آنی ارنو، نویسنده فرانسوی برنده نوبل ادبیات 2022 و خالق آثاری همانند پاک شده، زن یخ زده، سال ها، اتفاق، جایگاه انسان، گم شدن و در تاریکی می مانم است. از این نویسنده، کتاب هایی همانند کوچه پس کوچه های کودکی، چراغ ها را ببین عشق من، شرم و یک زن به فارسی ترجمه شده است.