راههای درمان آب آوردن زانو با تزریق، فیزیوتراپی و جراحی
به گزارش وبلاگ ملیسا، آب آوردن زانو به عارضه ای گفته می شود که در طی آن مایعات اضافی در اطراف و داخل مفصل زانو تجمع پیدا می کنند. تجمع مایع در زانو به خودی خود خطرناک نیست بلکه می تواند نشانه ای از یک عارضه جدی و خطرناک باشد. در ادامه با این عارضه و راه درمان آن آشنا خواهید شد.
تجمع مایع در بخش کشکک زانو برای مثال نشان دهنده التهاب در بورس جلوی استخوان کشکک است. آب آوردن زانو معمولاً به علت فشار بر روی زانو در اثر زانو زدن مکرر ایجاد می شود. تجمع مایعات در پشت زانو مشکل دیگری است. زمانی که اندازه زیادی مایع به درون کیسه های کوچک پشت زانو وارد می شود نشان دهنده وجود کیست بیکر می باشد. در بعضی از موارد، کیسه مایع در پشت زانو پاره شده و مایعات به بافت های تحتانی پا می فرایند.
درمان آب آوردن زانو بر اثر ضربه یا آرتروزآب آوردن زانو به عارضه ای گفته می شود که در طی آن مایعات اضافی در داخل یا اطراف مفصل زانو تجمع پیدا می کنند. این تورم دلایل متعددی ممکن است داشته باشد که در این میان می توان به آرتروز و آسیب به رباط ها یا مینیسک (غضروف درون زانو) اشاره کرد.
در مفاصل عادی اندازهی مایع به صورت طبیعی وجود دارد. زمانی که مفصل به آرتروز و به خصوص نوعی آرتروز التهابی مثل آرتریت روماتوئید مبتلا می شود، مقادیر زیادی مایع در محل تجمع کرده و زانو متورم می شود.
انواع مایعات در زانو
زانوهای شما ساختارهای پیچیده ای هستند و امکان آسیب رسیدن به رباط ها، تاندون ها، عضلات و یا استخوان های مفصل وجود دارد. تجمع مایعات در زانو در صورت درمان نشدن می تواند درنهایت منجر به آسیب به ساختارهای مختلف زانو شود. برای درک عارضه باید خود را با انواع مایعاتی که ممکن است در زانو پیدا شوند آشنا کنید:| خون | آسیب جدی به زانو می تواند منجر به وارد شدن مقادیر زیاد خون به داخل مفصل شود. این عارضه با نام همارتروز شناخته شده و نیازمند رسیدگی فوری پزشکی است |
| مایع مفصلی | عارضه های مختلفی وجود دارند که منجر به تولید بیش از حد مایع مفصلی خواهند شد که درنهایت باعث آب آوردن زانو می شوند |
| دیگر مایعات بدن | زمانی که بخش هایی از بدن آسیب دیده یا ملتهب می شوند، پاسخ طبیعی برای آن ناحیه تورم و تجمع مایعات در آن برای مبارزه با باکتری ها و ترمیم سریع تر بافت ها می باشد |
چه عواملی سبب آب آوردن زانو می شوند؟
عارضه های متعددی وجود دارند که ممکن است سبب تجمع مایعات در مفصل زانو شوند. بعضی از این عارضه ها ممکن است عفونی باشند. تشخیص علت آب آوردن زانو می تواند نقش مشخص کننده ای در برنامه درمانی شما داشته باشد. در زیر به بعضی از عوامل احتمالی آب آوردن زانو اشاره می کنیم.* آسیب فیزیکی:این مشکل زمانی ایجاد می شود که مفصل زانو در اثر یک نیروی خارجی دچار ضربه مستقیم شود. آسیب فیزیکی به تاندون ها، استخوان ها، مینیسک ها، بورس ها، رباط ها و غضروف های مفصلی زانو ممکن است منجر به التهاب شوند.
* استئوآرتریت زانو:این نوع شایع از آرتروز منجر به تجمع بیش از حد مایعات در زانو خواهد شد. استئوآرتریت زانو به تخریب غضروف های اطراف زانو در اثر سالخوردگی و فشار زیاد گفته می شود.
* آرتریت روماتوئید:این بیماری خود ایمنی باعث می شود تا دستگاه ایمنی بدن به سلول های خودی حمله کرده و غشای آسیب پذیر مفصل ها را از بین ببرد.
* عفونت:سوزاک، سل، بروسلا و بیماری لایم ممکن است زانو را درگیر کنند.
* نقرس:زمانی که سطح اوریک اسید بالا برود اسید به شکل کریستال های میکروسکوپی درآمده و در مفاصل تجمع پیدا می کند.
* بورسیت:بورس - یک کیسه کوچک پر از مایع که استخوان های زانو را از تاندون ها و عضلات اطراف جدا می کند - ملتهب شده در زانو ممکن است دچار تجمع بیش از حد مایعات شود.
* تومور:
بعضاً ممکن است تومورهای خوش خیم یا سرطانی زانو را درگیر کنند.علائم تجمع مایع در زانو
بعضاً تجمع مایعات در زانو دردی ایجاد نخواهد کرد. ازجمله علائم آب آوردن زانو می توان به موارد زیر اشاره کرد:* قرمز شدن و تورم
* گرفتگی
* حساسیت نسبت به لمس در اطراف زانو
* درد بسیار شدید
* ناپایداری مفصل
* سختی در انجام بعضی از حرکات
* قفل شدن و شنیده شدن صدا از زانو
* تب و لرز
تشخیص آب آوردن زانودر صورتی که یک یا چند مورد از علائم گفته شده در بالا را مشاهده کردید هر چه سریع تر با پزشک خود تماس بگیرید. بسته به اطلاعات جمع آوری شده، ممکن است پزشک شما را برای آنالیز های دقیق تر به یک متخصص ارجاع دهد.
سوابق پزشکی و معاینه فیزیکیپزشک در مورد فعالیت های اخیر و آسیب هایی که دیده اید و همچنین در مورد علائم، چگونگی شروع تورم و چگونگی و تاریخ بروز آسیب سوالاتی را از شما خواهد پرسید. پزشک به منظور تشخیص دقیق عارضه شما یک معاینه فیزیکی جامع انجام خواهد داد.
آرتروسنتزپس از خارج کردن مایعات از زانو، از روش آرتروسنتز برای مطالعه بر روی باکتری ها، شمردن سلول ها و یافتن بلورها مثل بلور کلسیم پیروفسفات دی هیدرات استفاده خواهد شد. این آزمایش می تواند احتمال بروز احتباس مایعات در زانو را مشخص کرده، شکستگی های داخل مفصل را تشخیص داده و برای تشخیص نقرس، آرتروز و دیگر عارضه های مربوط به مفصل به پزشک کمک کند.
عکس برداری با اشعه ایکسعکس برداری با اشعه ایکس می تواند اطلاعات نوی را در اختیار بگذارد که در تشخیص آب آوردن زانو مؤثرند. علاوه بر شکستگی و دررفتگی استخوان ها، اشعه ایکس می تواند بعضی از موارد آرتروز را هم مشخص کند.
اسکن MRI
اسکن MRI برای تشخیص مسائل مربوط به بافت های نرم ازجمله رباط ها، تاندون ها و غضروف ها توصیه می شود. اسکن MRI یک روش تشخیصی مهم برای مشخص کردن تولید بیش از حد مایعات در مفصل زانو می باشد.درمان آب آوردن زانو
قدم های بعدی برای درمان این عارضه به علت اصلی بروز آن بستگی خواهند داشت. پس از تشخیص عارضه، پزشک به شما کمک می کند تا یک برنامه درمانی را طراحی کنید و همچنین روش هایی را برای کاهش مایعات درون زانو، تسکین درد و بهبود عملکرد مفصل به شما آموزش می دهد. در زیر به بعضی از روش های درمانی رایج اشاره می کنیم:فیبا
روش فیبا (فشار، یخ، بالا بردن، استراحت) باید بلافاصله پس از بروز آسیب مورد استفاده قرار بگیرد:* زانوی خود را به مدت 24 ساعت و یا بیشتر استراحت دهید تا مفصل زمان کافی برای بهبودی و ترمیم داشته باشد.
* حداقل 3 بار در روز به مدت 20 دقیقه بر روی زانوی خود یخ بگذارید. از یک کمپرس یخ برای تسکین درد و تسریع بهبودی استفاده کنید.
* با استفاده از یک زانوبند کشی زانوی خود را تحت فشار قرار دهید تا تورم کاهش یابد.
* پای خود را بر روی یک چهارپایه یا بالش بالا ببرید تا جریان خود در منطقه کاهش یافته و التهاب در مفصل زانو کمتر شود.
دارودرمانی
می توان روش فیبا را به همراه داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مصرف کرد تا ناراحتی کمتر شود.تزریق
در صورت عدم کارایی داروهای بدون نیاز به نسخه، تزریق مستقیم استروئیدها به درون مفصل زانو می تواند درد را کاهش دهد.آسپیره کردن مفصل
در این روش از یک سوزن و سرنگ برای بیرون کشیدن مایعات از مفصل استفاده می شود. سپس پزشک مایع بیرون کشیده شده را آنالیز و آنالیز کرده و تشخیص خود را رد یا تأیید می کند. برای مثال وجود باکتری در این مایع به معنی وجود عفونت بوده در حالی که وجود بلورهای اوریک اسید نشان دهنده نقرس می باشد.بریس زانو
انواع متعددی از بریس ها برای حمایت و حفاظت از زانوی ضعیف شده به خصوص در هنگام فعالیت های فیزیکی مثل پیاده روی و ورزش کردن وجود دارند. پیدا کردن نوع مناسب بریس برای آسیب وارد شده و متناسب با سبک زندگی شما، سرعت درمان را تا حد زیادی افزایش خواهد داد.زانوبند عادی
زانوبند عادی از مفصل زانو محافظت کرده و در عین حال درد را تسکین می بخشد. می توانید پس از وقوع آسیب و یا قبل از آن برای پیشگیری از آسیب از این وسیله استفاده کنید. از زانوبندی استفاده کنید که در محل کشکک زانو دارای یک سوراخ باشد تا از سر خوردن زانوبند جلوگیری شده و بتوانید در کل روز از آن استفاده کنید.
زانوبند لولا دار
زانوبند لولا دار مفصل زانو را پایدار نگه داشته و خطر بروز آسیب را کاهش می دهد. این وسایل معمولاً با موادی ساخته می شوند که به پوست اجازه تنفس داده و می توان اندازه آن ها را تنظیم کرد بنابراین این وسیله در شرایط خاص هم کاربرد خواهد داشت.
زانوبند بامبو
زانوبند بامبو از زانوی دردناک محافظت کرده و التهاب ناشی از تجمع مایعات اضافی در آن را هم با تقویت گردش خون کاهش می دهد. این زانوبند برای افراد مبتلا به آرتروز، پیچ خوردگی و تاندونیت مناسب است.
زانوبند فشاری
زانوبندهای فشاری فرایند بهبودی را تسریع کرده، از خستگی جلوگیری کرده و عملکرد عضلات را تقویت می کنند. بیشتر این زانوبندها از اسپاندکس و نایلون ساخته شده اند بنابراین در طول فعالیت های روزانه و ورزش کردن، از عرق کردن جلوگیری می کنند.
فیزیوتراپیفیزیوتراپی پا به کاهش تجمع مایعات در مفصل زانو، افزایش دامنه حرکتی و بازیابی قدرت مفصل کمک می کند. یک برنامه فیزیوتراپی زانو مناسب شامل تمرینات ملایم تعادلی و تقویتی بوده که می توان آن ها را در منزل انجام داد. برای انجام تمرینات نو با پزشک یا کلینیک فیزیوتراپی خود مشورت کنید.
بالا بردن مستقیم پا* بر روی زمین بخوابید و پای چپ خود را خم کرده و پای راست را مستقیم نگه دارید.
* از عضلات شکم و باسن خود استفاده کرده و سپس عضلات پای راست خود را منقبض کنید به طوری که زانوی شما به سمت زمین کشیده شود.
* به آرامی پای خود را بالا ببرید تا جایی که ران های شما در کنار یکدیگر قرار گیرند.
* این موقعیت را به مدت چند ثانیه حفظ کنید سپس به آرامی به موقعیت اولیه بازگردید.
* این حرکت را 10 مرتبه با هر پای خود تکرار کنید.
اسکوات بر روی دیوار
* بایستید و سر و کمر خود را به یک دیوار تکیه دهید.* پاهای خود را حدود نیم متر جلوتر قرار دهید.
* در حالی که پاها به اندازه عرض لگن باز شده اند، به آرامی زانوهای خود را خم کرده و بدن را به طرف پایین ببرید تا جایی که ران های شما با زمین موازی شوند. یک توپ را در بین ران های خود قرار داده و آن را فشار دهید.
* این موقعیت را به مدت 10 ثانیه حفظ کرده و سپس به موقعیت شروع بازگردید.
* این تمرین را چندین مرتبه در روز تکرار کنید.
تمرین هواپیما با یک پا
*بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید و زانوی راست خود را اندازهی خم کنید.* به آرامی پای چپ خود را به طرف عقب خم کرده و دست ها را در دو طرف بدن بکشید.
* این موقعیت را به مدت 5 ثانیه نگه داشته سپس به آرامی پای خود را پایین بیاوید.
* این تمرین را 5 مرتبه برای هر پا تکرار کنید.
حرکت درخت
* بر روی یک زیرانداز بایستید و پاها را به اندازه عرض لگن باز کرده و دست ها را در کنار خود قرار دهید.* به آرامی وزن خود را بر روی پای راست بیندازید در حالی که زانوی چپ خود را خم می کنید و پاشنه پای چپ را به طرف ساق پای راست می کشید.
* دست های خود را به حالت دعا کردن در جلوی سینه قرار دهید.
* در حالی که کف دست ها را به یکدیگر می فشارید دست های خود را بالای سر ببرید. این موقعیت را به مدت 5 ثانیه حفظ کنید. برای اینکه خود را به چالش بکشید، سعی کنید این موقعیت را به مدت 30 ثانیه تا 1 دقیقه حفظ کنید.
* به آرامی پای خود را پایین بیاورید و تمرین را با پای دیگر خود تکرار کنید.
بالا بردن پا به طرفین
*در حالی که پشت یک صندلی یا میز را گرفته اید به آرامی یکی از پاهای خود را تا جایی که احساس راحتی می کنید به یک طرف بدن بالا ببرید. در این حالت لگن و کمر خود را مستقیم نگه دارید.* به آرامی پای خود را پایین آورده و با پای دیگر این تمرین را تکرار کنید.
* این تمرین را 8 تا 15 مرتبه با هر پای خود تکرار کنید.
عمل جراحیبه گفته متخصصین فیزیوتراپی یادمان زندگی کردن با یک درد مزمن می تواند کاری بسیار سخت باشد. آب آوردن خفیف تا میانه زانو معمولاً در خانه قابل درمان است. در صورتی که علائم شما ناتوان کننده بوده و روش های درمان خانگی برای آب آوردن زانو مؤثر نبودند انجام عمل جراحی می تواند بهترین گزینه باشد. در این روش می توان مفصل زانو را با یک مفصل پروتزی جایگزین کرد که معمولاً حداقل 15 سال دوام خواهد داشت. برای انجام عمل تعویض مفصل زانو، زمانبندی امری کلیدی است. می توانید در مورد مناسب بودن این عمل جراحی برای شما و زمان انجام آن با پزشک خود مشورت کنید.
روش های درمانی خانگیعلاوه بر روی های درمانی مختلف پزشکی، آب آوردن زانو به راحتی با استفاده از روش های ساده خود مراقبتی مثل استراحت، بالا بردن مفصل، استفاده از یخ و انجام تمرینات مناسب قابل درمان است.
همانند آسیب های دیگر، باید یخ را هر مرتبه به مدت 15 تا 20 دقیقه بر روی زانو قرار دهید و از تماس مستقیم آن با پوست جلوگیری کنید. می توانید کمپرس یخ را درون یک حوله یا پارچه بپیچید.
داروهای بدون نیاز به نسخه مثل استامینوفن می توانند به تسکین درد کمک کنند.
در صورتی که قصد خرید کمپرس سرد دارید، انواع بسیار متعددی به صورت آنلاین وجود دارند که می توانید نظرات خریداران را هم در مورد هر محصول مشاهده کنید.
مدت زمان بهبودی آب آوردن زانوبسته به علت اصلی بروز عارضه، ممکن است بهبودی از چند هفته تا چند ماه زمان ببرد. به منظور پیشگیری از بروز عوارض، به راهنمایی های پزشک خود در مورد حرکات و استراحت کردن توجه کنید.
اجازه ندهید این عارضه مانع انجام کارهایی که دوست دارید بشود. پس از کاهش درد و تورم، انجام تمرینات تعادلی و تقویتی و استفاده از زانوبند مناسب باعث می شود تا زانوی شما به اندازه کافی حمایت شده و از آسیب های آینده جلوگیری شود. با سالم نگه داشتن زانوهای خود می توانید یک زندگی فعال و خوشایند داشته باشید.
پیشگیری از آب آوردن زانوجلوگیری از حرکات ناگهانی مفصل و دویدن بر روی سطوح سخت می تواند به جلوگیری از آسیب های زانو کمک کند.
اضافه وزن باعث وارد شدن فشار بیشتری بر روی مفصل زانو می شود بنابراین کاهش وزن می تواند به شما کمک کند.
ازجمله تمریناتی که برای زانو مناسب اند می تواند به خم کردن ملایم زانوها و تمریناتی که بیشتر وزن بدن بر روی خارج کف پاست اشاره کرد.
ازجمله ورزش هایی که برای زانو راحت ترند می توان به پیاده روی، شنا کردن (پا زدن با زانوی مستقیم)، اسکیت، بیس بال، اسکی و بسته به شرایط زانو دوچرخه سواری (زین دوچرخه بلند، دنده سبک و دوری از شیب تند) اشاره کرد.
فعالیت های خود را طوری انتخاب کنید که با ظرفیت و قدرت زانوهای شما متناسب باشند. همچنین به یاد داشته باشید که این ورزش ها فشار زیادی را بر روی مفصل زانو وارد می کنند: فوتبال، دویدن، راگبی، هاکی، اسکواش، والیبال، بسکتبال، اسکی شیب تند، تنیس، پریدن و یا هر ورزشی که منجر به ضربه زدن یا چرخاندن مفصل زانو شود.
منبع: راسخون